کد مطلب:193627 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:98
چرا دعا می کنیم ولی مستجاب نمی شود؟
1- جمیل گوید: مردی به امام صادق - علیه السلام - عرض كرد: فدایت شوم؛ خداوند می فرماید: (أدعونی أستجب لكم) [1] «مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم» و ما دعا می كنیم ولی مستجاب نمی شود.
حضرت فرمود: برای اینكه شما به عهدی كه به خدا دادید وفا نمی كنید، و خداوند می فرماید: (أوفوا بعهدی أوف بعهدكم) [2] «و به پیمانی كه با من بسته اید وفا كنید، تا من نیز به پیمان شما وفا كنم»، به خدا قسم؛ اگر وفا كنید برای خدا، خدا نیز برای شما وفا می كند. [3] .
2- علی بن حكم از هشام بن سالم روایت كرده است كه گفت: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: ای فرزند رسول خدا؛ چرا هنگامی كه مؤمن دعا می كند گاهی دعایش مستجاب و گاهی مستجاب نمی شود در حالی كه خدای عزوجل فرموده است: (و قال ربكم أدعونی أستجب لكم) [4] «پروردگارتان می فرماید مرا دعا كنید دعایتان را اجابت می كنم»؟
حضرت فرمود: بنده هنگامی كه خدا را با نیت صادق و قلبی مخلص بخواند و دعا كند دعایش مستجاب می شود، پس از اینكه به عهد خدای عزوجل وفا كند.
[ صفحه 509]
و اگر خدا را بدون نیت صادق، و اخلاص بخواند و دعا كند دعایش مستجاب نمی شود، مگر نه اینكه خداوند متعال می فرماید: (أوفوا بعهدی أوف بعهدكم) [5] «به عهد من وفا كنید تا به عهد شما وفا كنم»؟ پس هر كس وفا كند، به او وفا شود. [6] .
زندیق به حضرت صادق - علیه السلام - گفت: مگر نه اینكه می گوئی: خدا می گوید: (أدعونی أستجب لكم) [7] «مرا بخوانید، تا (دعای) شما را بپذیریم» در حالی كه ما می بینیم شخص بیچاره و نیازمند دعا می كند ولی دعایش به اجابت نمی رسد، و مظلوم و ستمدیده از خدا یاری برضد دشمنش می خواهد ولی او را یاری نمی كند؟
حضرت فرمود: وای بر تو، هیچ كس او (خدا) را نمی خواند مگر اینكه دعای او را اجابت می كند.
اما ستمكار پس دعایش مردود است تا وقتی كه توبه كند.
و اما صاحب محق پس اگر خدا را بخواند دعای او را مستجاب می كند، و بلا را از او دفع می كند بدون اینكه بداند، و ثواب بزرگی برای روز نیاز او ذخیره می كند.
و اگر امری كه بنده طلبیده است برای او خیر و مصلحت او نباشد چنین حاجت او برآورده نمی شود.
و مؤمن و عارف به خدا گاهی برایش دشوار است كه از خدا چیزی بخواهد چون نمی داند این خواسته درست است یا درست نیست.
و گاهی بنده مرگ كسی را از خدا می خواهد كه هنوز اجلش نرسیده است. یا باران را در وقتی می خواهد كه در آن صلاح نباشد، زیرا او به تدبیر مخلوقاتش
[ صفحه 510]
واردتر است، و نظیر آن بسیار است، پس بفهم این مطلب را. [8] .
حضرت فرمود: برای اینكه شما به عهدی كه به خدا دادید وفا نمی كنید، و خداوند می فرماید: (أوفوا بعهدی أوف بعهدكم) [2] «و به پیمانی كه با من بسته اید وفا كنید، تا من نیز به پیمان شما وفا كنم»، به خدا قسم؛ اگر وفا كنید برای خدا، خدا نیز برای شما وفا می كند. [3] .
2- علی بن حكم از هشام بن سالم روایت كرده است كه گفت: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: ای فرزند رسول خدا؛ چرا هنگامی كه مؤمن دعا می كند گاهی دعایش مستجاب و گاهی مستجاب نمی شود در حالی كه خدای عزوجل فرموده است: (و قال ربكم أدعونی أستجب لكم) [4] «پروردگارتان می فرماید مرا دعا كنید دعایتان را اجابت می كنم»؟
حضرت فرمود: بنده هنگامی كه خدا را با نیت صادق و قلبی مخلص بخواند و دعا كند دعایش مستجاب می شود، پس از اینكه به عهد خدای عزوجل وفا كند.
[ صفحه 509]
و اگر خدا را بدون نیت صادق، و اخلاص بخواند و دعا كند دعایش مستجاب نمی شود، مگر نه اینكه خداوند متعال می فرماید: (أوفوا بعهدی أوف بعهدكم) [5] «به عهد من وفا كنید تا به عهد شما وفا كنم»؟ پس هر كس وفا كند، به او وفا شود. [6] .
زندیق به حضرت صادق - علیه السلام - گفت: مگر نه اینكه می گوئی: خدا می گوید: (أدعونی أستجب لكم) [7] «مرا بخوانید، تا (دعای) شما را بپذیریم» در حالی كه ما می بینیم شخص بیچاره و نیازمند دعا می كند ولی دعایش به اجابت نمی رسد، و مظلوم و ستمدیده از خدا یاری برضد دشمنش می خواهد ولی او را یاری نمی كند؟
حضرت فرمود: وای بر تو، هیچ كس او (خدا) را نمی خواند مگر اینكه دعای او را اجابت می كند.
اما ستمكار پس دعایش مردود است تا وقتی كه توبه كند.
و اما صاحب محق پس اگر خدا را بخواند دعای او را مستجاب می كند، و بلا را از او دفع می كند بدون اینكه بداند، و ثواب بزرگی برای روز نیاز او ذخیره می كند.
و اگر امری كه بنده طلبیده است برای او خیر و مصلحت او نباشد چنین حاجت او برآورده نمی شود.
و مؤمن و عارف به خدا گاهی برایش دشوار است كه از خدا چیزی بخواهد چون نمی داند این خواسته درست است یا درست نیست.
و گاهی بنده مرگ كسی را از خدا می خواهد كه هنوز اجلش نرسیده است. یا باران را در وقتی می خواهد كه در آن صلاح نباشد، زیرا او به تدبیر مخلوقاتش
[ صفحه 510]
واردتر است، و نظیر آن بسیار است، پس بفهم این مطلب را. [8] .
[1] سوره ي غافر آيه ي 61.
[2] سوره ي بقره آيه ي 40.
[3] تفسير القمي: ص 38، بحارالأنوار: ج 90 ص 368 ح 3.
[4] سوره ي غافر آيه ي 61.
[5] سوره ي بقره آيه ي 40.
[6] الاختصاص: ص 242، بحارالأنوار: ج 90 ص 379 ح 23.
[7] سوره ي غافر آيه ي 61.
[8] الاحتجاج: ج 2 ص 228 و 229 ح 223، بحارالأنوار: ج 10 ص 174.